🌓 روز مجلس صرفا مبارک مجلس و مجلسی‌های مردم‌مدار

 ⏺به مناسبت روز مجلس

امروز 10 آذر "روز مجلس" است؛ در اصل به مناسبت شهادت آیت‌الله سید حسن مدرس در 10 آذر 1316 ه.خ بوده که این روز به این نام خوانده شده است. مرحوم مدرس اساسا مردی متعهد و مبارز و نستوه و نترس بود و به تحقیق از جرأت و جسارت لازم برای ایستادن در برابر اقدامات و القائات نظام حاکم برخوردار بود؛ نظر به این‌که در این مملکت تا به حال هیچ تیپ ایدئال مشخص و معینی برای نمایندۀ مجلس و یا وکیل ملت بودن اعلام و یا اعمال نشده است دست‌کم با این ویژگی‌ها مرحوم مدرس می‌تواند یک نماد و الگوی واقعی برای یک نمایندۀ مجلس و مردم باشد.

     متأسفانه در این بیش از 114 سالی که از عمر مجلس در این مملکت می‌گذرد کم مثل مدرس پیدا شده وکلای ملتی که توانسته باشند در برابر قامت طبیعتاً رو به رشد قدرت سینه سپر کرده و تا پای جان از حق یا حقیقتی روشن دفاع کنند! اغلب تا بوده عزیزان چاکر چاک دهان بستۀ قدرت حاکم بوده‌اند و در حیات خلوت نوکر و سرسپردگی‌شان تا توانسته‌اند مشغول کارچاق‌کنی برای خویش و خویشاوندان خویش گشته‌اند بی‌آنکه گاه‌گداری هم به سراغ رسالت حرفه‌ای‌شان یعنی دفاع از منافع ملت در برابر دولت و حکومت بروند و دست‌کم یکی‌دوبار در بزنگاه‌های پرشمار تاریخ پرفراز و نشیب این سرزمین پا روی نه همه بلکه بخشی از منافع خود گذاشته و عملاً در کنار ولی‌نعمتان واقعی خود بایستند و نه با نمک‌نشناسی تمام دقیقاً در سمت مقابل آن!

     از این جهت، اصولا و اساسا اطلاق نماینده یا وکیل ملت بودن برای خیل فرصت‌طلبان و قدرت‌طلبانی که به هر طریق ممکن از جانب ملت به مجلس (عنواناً خانۀ ملت) راه می‌یابند و بلافاصله اصالت و رسالت ملی و مردمی خود را فراموش می‌کنند صحیح نیست؛ شهید مدرسِ مبارز و متعهد هم هرگز الگوی مناسبی برای این قشر از مسئولان مصلحت‌اندیش نان‌‌به‌‌نرخ‌روزخور نیست؛ این‌ها از مقام والای مردمی بودن فقط همان با رأی مردم به مجلس راه یافتن را با خود به نشان دارند- از نظر این‌ها عموما "مردم یعنی رأی" - فلذا کار از رأی و رأی‌گیری که گذشت خیلی راحت مردم و مردمی بودن و جمیع تعهدات حرفه‌ای خویش را فراموش می‌کنند و با تغییر رویه‌ای 180 درجه‌ای دولتی و حکومتی بودن را سرلوحۀ کار خود قرار می‌دهند- بی‌جهت نیست تشخیص و تمایز یک وکیل از یک وزیر سخت‌ترین کار ممکن در این روزگار است- از این جهت، به وجه غالب، نه نمایندۀ مجلس نسبتی با مردم دارد و نه خود مجلس قرابتی با خانۀ ملت! مجلس فعلی مصداق زنده و بارز این روال و روند است!

     و بعد، تنها با طی این طریق نیست که مجلس به یک فراموش‌خانه تبدیل می‌شود؛ در خصوص فراموش کردن مبنا و منشأ خود مجلس هم دست کمی از نمایندگان‌اش ندارد؛ مجلس در اصل و اساس خود برآمده از مشروطیت است و مشروطیت برآمده از خیل مجاهدانی که در طول قرن گذشته در راه رهایی ملت از زیر یوغ استبداد از جان و مال خود گذشتند تا توانستند برای نخستین بار در تاریخ این سرزمین شرطی به نام "مجلس ملی" در مقابل خودکامگی سلاطین بگذارند. به نظر می‌رسد این شرط مدت‌هاست رنگ و رو باخته و از اهداف اصلی و اساسی مؤسسانش دور گشته بلکه حتی وارونه گشته است و گرنه مجلس بیش از شهید مدرس خود را وام‌دار مشروطیت و مشروطه‌چیان می‌دانست و به هر مناسبتی حداقل یک روز در سال بر سر مزار آن‌ها حاضر شده، حمد و سوره‌ای نثار روح بلندشان می‌کرد و گرد و غبار از مزار غریب افتادۀشان می‌زدود!

🆔 @Hossein_Shiran
🌓 https://t.me/orientalsociology
⚛️ https://t.me/OrientalSocialThinkers (OST)