شبکه‌های اجتماعی، بازی‌ای شوم در زمین جامعۀ مدنی

✍️ حسین شیران (دکترای جامعه‌شناسی، بررسی مسائل اجتماعی ایران)

بخش ششم

    اگر که رمز و راز رشد و گسترش روزافزون استقبال و استفاده از شبکه‌های اجتماعی در میان مردم، «رایگان» و «آسان در دسترس بودن» آن‌ها باشد رمز و راز استعمار و استثمار روزافزون مردم در سراسر دنیا را هم در همین دو عامل اصلی و اساسی باید جست. در حال حاضر به عنوان یک واقعیت اجتماعی آشکار و غیرقابل‌انکار، میلیون‌ها بلکه میلیارد‌ها نفر در سراسر جهان عضو این شبکه‌ها هستند و بی‌وقفه به اشکال گوناگون (متنی، صوتی، تصویری؛ دوجانبه یا چندجانبه؛ هم‌زمان یا غیرهم‌زمان) در راستای اهداف مختلف (شخصی، اداری، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، نظامی، ...) باهم در ارتباط هستند. 

     اگر که قدری اهل تأمل و تفکر باشیم جا دارد درست در همین نقطه قدری درنگ کنیم و از خود بپرسیم: اصولا و اساسا این شبکه‌های اجتماعی چه نفعی برای صاحبان و گردانندگان خود دارند که این‌گونه حاضر شده‌اند این‌همه هزینه کنند و این‌همه اسباب و اساس تدارک ببینند و این‌همه پرسنل استخدام کنند و به این شکل شبانه‌روز در سطح جهانی در خدمت میلیون‌ها میلیون افرادی باشند که لزوما نه هیچ شناخت رودررویی از آن‌ها دارند که بخواهند کاری برایشان بکنند و نه بطور مشخص و مستقیم هزینه‌ای از آن‌ها می‌گیرند که بگوییم فعالیت اقتصادی می‌کنند؟ ...

     آیا واقعا باید پذیرفت که این‌ها همه دغدغۀ مردم و «مردم‌سالاری» دارند و برای همین بدون هیچ‌گونه چشم‌داشتی این همه هزینه می‌کنند و صرفا به خاطر خدمت هرچه بیشتر و بهتر به مردم است که این‌همه باهم رقابت می‌کنند تا با توسعه و تکامل کمیت و کیفیت خدمات خود کاربران هر چه بیشتری را جذب خود کنند؟ آیا واقعا باید پذیرفت که خلاف اصول و اساس عصر سرمایه‌داری پیدا شده‌اند کسی یا کسانی که حاضر شده‌اند این‌همه هزینه کنند بدون آن‌که سود و منفعتی به مراتب بیش از آن‌چه که هزینه می‌کنند انتظار داشته باشند؟ یعنی باید باور کنیم که گربه‌ها دیگر خلاف ذات و طبیعت خود به خاطر خدا و خلق خدا موش می‌گیرند؟ ...
 

ادامه دارد ...

🆔 @Hossein_Shiran
🌓 https://t.me/orientalsociology
⚛️ https://t.me/OrientalSocialThinkers (OST)