🌓 جامعه‌شناسی انقلاب و ضدانقلاب - بخش سوم
✍️ حسین شیران

      باری، در حال حاضر تعقیب تحقق مصادیق و مؤلفه‌های دموکراسی در سراسر جهان در دستور کار ملت‌هاست و دیگر، در گذار از دوره‌ی فوران ایدئولوژی‌ها، برای ملت‌ها فرقی نمی‌کند چه کسانی با چه عناوینی بر ایشان حاکم هستند و همه کمابیش، حسب مرتبه و موقعیت خود در این کارزار، مطالباتی معین و مشخص در راستای مردم‌سالاری دارند و این حکایت از یک هم‌دلی و هم‌صدایی خاصی دارد که در سایه‌ی توسعه‌ی رسانه‌های جمعی و بویژه شبکه‌های اجتماعی در جهان حاصل شده و از این جهت یک دستاورد تاریخی کاملا نوین تلقی می‌گردد. 

     این هم‌دلی و هم‌صدایی ملت‌ها در سرتاسر جهان خود نشان بارز عبور از ایدئولوژی‌هاست و به جای خود واجد ارزش اجتماعی بسیاریست، با این وجود این هرگز به معنای پایان ایدئولوژی‌ها در عالم واقع نیست چرا که ایدئولوژی‌ها، به عنوان یک واقعیت سیاسی_اجتماعی، هم‌چنان در نقاط مختلف جهان هستند و هم‌چنان نفس می‌کشند و به پشتوانه‌ی برخورداری از قدرت و موقعیت هم‌چنان خواستار تسلیم شدن ملت‌ها و تعظیم و تکریم دیدن از سوی آن‌ها و تعیین سرنوشت آن‌ها هستند و برخی همچون طالبانیسم تازه بر سر قدرت آمده‌اند! از سوی دیگر در بین مردمان هم هستند کسانی که هنوز ذهنیت ایدئولوژی‌پسند قرن نوزدهمی در اذهان‌شان حاکم است و تحت سیطره‌ی این ذهنیت مشتاقانه با ایدئولوژی‌ها هم‌زیستی دارند!

     این‌که در اقصی نقاط جهان ملت‌ها هم‌چنان برای رسیدن به مراتبی از دموکراسی ضرورت انقلاب‌ها را زمزمه می‌کنند ناشی از تداوم حیات سیاسی_اجتماعی ایدئولوژی‌هاست؛ چون در اصل انقلاب‌ها معطوف و متوجه ایدئولوژی‌ها هستند و به بیان دیگر این ایدئولوژی‌ها هستند که اندیشه به انقلاب‌ها را باعث می‌شوند؛ اصولا هر کجا که صحبت از انقلاب است یعنی که اساسا ایدئولوژی‌ای در کار است که مانع برخی تغییرات و تحولات است؛ اما براستی چرا و گونه می‌شود که ایدئولوژی‌ها مانعی در برابر تغییرات و تحولات در راستای توسعه می‌گردند و اندیشه به انقلاب‌ها را سبب می‌شوند؟

ادامه دارد.

🆔 https://t.me/Hossein_Shiran
🌓 https://t.me/orientalsociology
⚛️ https://t.me/OrientalSocialThinkers