جامعه‌شناسی شرقی Oriental Sociology

                                  بررسی مسائل اجتماعی ایران و مسائل جامعه‌شناسی

                                      وبسایت حسین شیران - دکترای جامعه‌شناسی

دولت و برخی تصورات غلط

بخش چهارم

     تخصیص یارانه به این شکلی که اکنون در جامعه در جریان است یعنی پخش پول نقد در میان مردم، آن هم از منبع خود مردم برای بخشی از مردم، از این جهت کار خوب و خیر و مفیدی نیست که در نهایت نه دردی از مردم دوا می‌کند و نه باری از دوش دولت برمی‌دارد بلکه برعکس هم بر دردها و دغدغه‌های مردم می‌افزاید و هم باری مضاف بر دوش دولت می‌افکند و چون رویّه رویّۀ اشتباهی است قطع یقین با هر چه پیش رفتنش دولت و ملت بیش از پیش در تضاد و تقابل با هم قرار گرفته بتدریج طی یک رابطۀ فرسایشی پیشرونده هر دو بعنوان ستون‌های‌ اصلی جوامع مدرن به تحلیل می‌روند و سر آخر این جامعه است که از ضعف و لرزش و لغزش ستون‌هایش پیوسته فرسوده می‌گردد و دردآلود در اعصار پیشامدرنش فرومی‌ریزد! 

     تصور باطل دولت از این طرح اینست که دارد از اقشار پردرآمد جامعه می‌گیرد و در حلقوم اقشار کم‌درآمد جامعه می‌ریزد! اولا که انجام یک چنین رابین هود بازی‌هایی در شأن یک دولت مدرن و هوشمند نیست و بعد اصلا قرار نیست دولت به حکم قوۀ قهریه‌ای که دارد به جنگ با داراها برخیزد؛ یک چنین تقابلی حتی اشتباه‌تر از طرح تخصیص یارانه به مردم است چرا که در عصر سرمایه‌داری این فقط سرمایه است که گره از مشکلات کشور می‌گشاید و وقتی دولت اینچنین خود را بدخواه سرمایه‌دارها نشان می‌دهد البته که هر چه سرمایه‌دار است از دور و برش فرار می‌کنند و یا به هر شکل سرمایۀ خود را پنهان می‌کنند و در جایی که قدرشان را بهتر و بیشتر بدانند سرمایه‌گذاری می‌کنند! ...

     و بعد جالب اینجاست که دولت علی‌رغم ادعایش حتی از انجام یک چنین کاری هم عاجز است؛ کم نیستند در این مملکت دانه‌درشت‌هایی که به انحاء مختلف از دادن مالیات طفره می‌روند و یا آنسان که باید و شاید مالیات نمی‌دهند دولت هم هیچ کاری از دستش برنمی‌آید چون اراده و سازوکارهای لازم برای مداخله را در خود نیافریده است؛ هنوز هم که هنوز است پزشکان، بعنوان مثال، از کارت‌خوان استفاده نمی‌کنند در حالیکه در یک جامعۀ اغلب بیمار، هر روز خدا حجم کلانی از نقدینۀ مردم به دخل پزشکان کشور سرازیر می‌گردد بی آنکه هیچ حساب و کتابی درخور در کار باشد! ...

     پس دولت این همه پول را از حلقوم چه کسانی بیرون می‌کشد؟ خوب، معلوم است اقشار متوسط! اقشار ضعیف که ناگزیر، معاف از مالیات‌اند یعنی واقعا آهی در بساط ندارند که با ناله سودا کنند اقشار بالا هم که گفتیم اغلب از دولت حساب نمی‌برند؛ می‌ماند اقشار متوسط جامعه که اصولا هر چه فشار است در یک جامعۀ نیمه‌مدرن یا کژمدرن بر دوش این‌هاست، حالا فشار مالیات هم بر رویش! اقشار متوسط جامعه کیستند؟ همین ما حقوق‌بگیران خرده‌پا و خیل خرده کسبه‌ها و از این قبیل که اغلب درآمدشان در یک ماه از 5 میلیون تومان بالا نمی‌رود و اگر هم برود دیگر محال است از 10 میلیون تومان فراتر برود! باری، وقتی سخن از مالیات است دقیقا پای این اقشار در میان است بخصوص قشر حقوق بگیر که اصولا هیچ پولی به دستش نمی‌رسد مگر اینکه قبلا دولت مالیاتش را کسر کرده باشد! ...

ادامه دارد ...

 

@Hossein_Shiran
https://t.me/orientalsociology


برچسب‌ها: اعتراضات آبان 98, آشوبهای دی ماه 1396, گران شدن بنزین, قطعی اینترنت

[ یکشنبه ۱ دی ۱۳۹۸ ] [ ] [ حسین شیران Hossein Shiran ]

[ ]

دولت و برخی تصورات غلط

بخش سوم


     دولت‌های ما بخصوص این چهار دولت اخیر متأسفانه کمال تدبیر و توان‌ خود را در این دیده‌اند که به جای ده‌ها کار درست و کارشناسی شده که طبعا از هر دولتی انتظار می‌رود، به مردم خود یارانه یا کمک معیشتی اختصاص دهند با این هدف یا بهتر است بگویم خیال خام که هم به ملت خدمت و کمکی کرده باشند و هم اینکه گامی در راستای عزیز کردن خود در نزد اقشار مختلف جامعه برداشته باشند! 

     این کار که در دولت احمدی‌نژاد آغاز شد انتظار می‌رفت که در دولت روحانی متوقف و کاری اساسی‌تر از آن آغاز گردد چه دولت ایشان با نقدهایی جدی به این رویه کار خود را آغاز کرد و مهم‌تر از همه اینکه خود ایشان پیش‌ از آن از کلید مشکل‌گشایشان رونمایی کرده بودند و این امید واهی را در دل مردم ساده‌دل اما سخت‌گیر ایران آفریده بودند که بزودی اقتصاد مملکت را متحول خواهند کرد تا مردم اصلا لنگ یارانۀ 45500 تومانی احمدی‌نژادی نباشند و حال طنز تلخ ماجرا اینجاست که نه فقط نتوانستند یارانۀ احمدی‌نژادی را برچینند حالا خود یارانۀ معیشتی دیگری به آن افزوده‌اند!

     در هر حال، فارغ از آن دولت و این دولت، در کل آنها که این رویّه را تدبیر و خدمتی از دولت به ملت می‌دانند باید بدانند که در نهایت امر خواه‌ناخواه خواهند دید که نه فقط هیچ تدبیر و خدمتی در کار نیست بلکه هر چه است جز ترفند و خیانت نیست، حال چه آگاهانه این کار صورت گرفته باشد چه ناآگاهانه! «تدبیر» یعنی اندیشه کردن به عاقبت کار و یا به بیان دیگر پایان کار را در همان اول کار دیدن! و «خدمت» یعنی انجام کار خوب در حق کسی از سر خیرخواهی؛ ...

     اکنون در این وضعیت آیا هیچ آدم عاقلی هست که تضمین دهد این رویّه که برخی از آن با عنوان «پول تو جیبی دادن» به مردم یاد می‌کنند (آن هم نه همۀ مردم بلکه بخشی از آن)، هم کار خوب و درست و مفیدی است که باید انجام شود، هم کاریست که از سر خیرخواهی در حق مردم انجام می‌شود و هم اینکه عاقلانه عاقبتش را سنجیده‌اند و دیده‌اند که خوب و خوش است و به این سادگی‌ها به بن بست نمی‌رسد؟! چون یکی از ویژگی‌های هر کار باتدبیری اینست که به بن‌بست نمی‌رسد! اگر واقعا کسی هست که از این جوانب مطمئن است همین امروز این ضمانت را به مردم و منتقدان بدهد که نگران نباشند، چه کار درست همین است و جز این نیست! 

ادامه دارد ...

@Hossein_Shiran
https://t.me/orientalsociology


برچسب‌ها: اعتراضات آبان 98, آشوبهای دی ماه 1396, گران شدن بنزین, قطعی اینترنت

[ پنجشنبه ۱۴ آذر ۱۳۹۸ ] [ ] [ حسین شیران Hossein Shiran ]

[ ]

دولت و برخی تصورات غلط

بخش دوم

     واضح است که دولت فخیمۀ جمهوری اسلامی ایران در برابر مردم از سیاست پختن قورباغه در آبی که مدام داغ می‌شود استفاده می‌کند! باور این دولت و حتی دولت‌های پیش بر این بوده و است که این ملت توان مقابله در برابر هر تهدیدی را داشته و دارد فلذا با نهایت سوء استفاده از این قاعده، هر وقت که پایش افتاده، که معمولا هم بسیار می‌افتد، دولت‌ها بجای آنکه به خود فشار بیاورند و به پشتوانۀ اندیشه و تدبیر و تلاش خود امور مملکت را رتق‌وفتق کنند بلافاصله به پشتوانۀ ملت تکیه می‌کنند و بقول معروف از سرمایۀ مردمی برای حل‌وفصل مسائل و مشکلات خود و جامعه مایه می‌گذارند!

     این ملت بارها و بارها دین‌اش را به این نظام ادا کرده و این چیزیست که خود نظام هم به آن قائل بوده و است و حتی اگر به ظن خیلی‌ها به ظاهر و به تعارف هم باشد در هر حال بارها و بارها به آن اذعان شده و همین دیروز بود که رهبر انقلاب در دیدار با بسیجیان فرمودند این ملت شایستۀ تکریم و تعظیم است! خوب، حق هم همین است؛ چه همین ملت بود که به رهبری حضرت امام انقلاب کرد؛ همین ملت بود که بعد از انقلاب هم سال‌های سال با جان‌ومال خود در جنگ در برابر دشمن متجاوز ایستاد تا مباد نهال انقلاب نبالیده و بار نداده از بین برود؛ همین ملت بود که بعد از جنگ هم از همراهی نظام باز نایستاد و تا به امروز و همین دیروز که بر علیه اعتراضات و اغتشاشات اخیر به خیابان‌ها ریخت و حمایت خود را از نظام اعلام کرد همچنان در صحنه حاضر ماند؛ چه کسی می‌تواند بگوید که نه، نبود؟! ...

     حال انگار تصور دولت از این رابطه اینگونه است که ملت همیشه و همچنان باید برای نظام مایه بگذارد و محافظ آن باشد و گرنه دشمنان قسم خوردۀ نظام آن را از بین خواهند برد و در این میان خود ملت هم متضرر خواهد شد، هم از این رو بطور مشخص نقش و وظیفۀ خود را تسهیل و تشدید و تقویت هر چه بیشتر و بهتر این رابطه می‌داند تا همچنان با مایه‌گذاری از مردم مدافع منافع نظام باشد و در این میان چون خود را هم منصوب و منتسب نظام می‌داند (و نه مردم) سعی می‌کند به عنوان بخشی از نظام، خود هم از این رابطه انتفاع و ارتزاق نماید.

     حق است که این تصور ناصواب دولت با این تصور صواب جایگزین شود که مردم اگر همچنان برای نظام مایه می‌گذارند در عوض از نظام هم انتظار دارند دولتی به مردم عرضه کند تا همیشه و در همه حال محافظ و مدافع منافع مردم باشد و مطابق انتظاری که از دولت در معنای مدرنش می‌رود اتفاقا از سرمایه‌ و ظرفیت کلان نظام استفاده کرده و مدافع و محافظ منافع مردم باشد. بدیهی است با حفظ این رابطه هر سه نهاد سالم و صحیح سر جای خود خواهند بود و همه همسان محافظ منافع همدیگر خواهند بود و گرنه اگر بنا بر همیشه مایه گذاشتن از مردم باشد طبعا این ضلع از لحاظ مایه و سرمایه بتدریج به تحلیل خواهد رفت و ناگزیر اضلاع دیگر را هم به تحلیل خواهد برد.

ادامه دارد ...

@Hossein_Shiran
https://t.me/orientalsociology


برچسب‌ها: اعتراضات آبان 98, آشوبهای دی ماه 1396, گران شدن بنزین, قطعی اینترنت

[ شنبه ۹ آذر ۱۳۹۸ ] [ ] [ حسین شیران Hossein Shiran ]

[ ]

دولت و برخی تصورات غلط

بخش اول

مقدمه
     باری، هنوز چندی از آشوب‌های دی‌ماه 1396 نگذشته بار دیگر دوران گذشت و گذشت تا که تحولات آبان ماه 1398 با محوریت اعتراضات سراسری به گران شدن بنزین هم در برگی از تاریخ انقلاب و ایران جا خوش کرد اما چه جا خوش کردنی که ده‌ها نفر در این میان کشته شدند، ده‌ها نفر مصدوم و مضروب شدند، ده‌ها نفر بازداشت شدند، ده‌ها باب مغازه و بانک و پمپ بنزین و سایر اماکن دولتی و خصوصی به آتش کشیده شدند، ده‌ها نفر از نان بردن و نان خوردن افتادند و ده‌ها میلیون نفر دستکم ده روزی از کار و زندگی بازماندند چرا که حاکمیت کشور تصمیم گرفت چندی شبکۀ ارتباط مجازی مردم با دنیا و با یکدیگر را قطع کند تا شاید بتواند آشوب و بلوای این بار خود آغاز کرده را خود بازبنشاند!

     سران مملکت که خود می‌دانستند دارند کاری می‌کنند تا که بنزین را گران کنند؛ جالب این‌جاست که دشمنان آنان هم آن‌طور که از قرائن ماجرا پیدا شد از پیش می‌دانستند در رأس هرم قدرت چه می‌گذرد و بزودی چه اتفاقی خواهد افتاد که در آن حد حاضر و آماده بودند و در این میان تنها این مردم نامحرم ایران بودند که نمی‌دانستند دوباره چه ماجرایی سرشان خواهد آمد و هنوز از چالۀ فشار گرانی‌های سر به فلک کشیده چند ماه پیش بیرون نیامده باز به چاله‌ای وسیع‌تر و عمیق‌تر از آن خواهند افتاد!

     مردم تازه تازه داشتند مطابق خوی خصلت اصیل ایرانی‌شان با فشار تازه وارده می‌ساختند که ناگهان دولت فهیم و فخیم تدبیر و امید خبر داد که یک شبه بنزین را گران کرده و مردم از امروز باید گران‌تر از دیروز بنزین بزنند و در ادامه هم آن چنان شد که دیگر همه می‌دانیم! مردم ایران تا بیایند چند کلامی اعتراض کنند دو طرف چند روزی سخت به تسویه حساب با هم پرداختند و بعد هم کنار کشیدند و در آخر باز هم علی ماند و حوض بی سر و سامانش که باز باید بسی بیش از پیش بپوید و بکوشد و یا نه بهتر بگویم بجنگد و آبی بجوید و در حوضش بریزد تا مباد که خشک گردد و ماهی‌های کوچکش بمیرد! 

ادامه دارد ...

@Hossein_Shiran
https://t.me/orientalsociology


برچسب‌ها: اعتراضات آبان 98, آشوبهای دی ماه 1396, گران شدن بنزین, قطعی اینترنت

[ جمعه ۸ آذر ۱۳۹۸ ] [ ] [ حسین شیران Hossein Shiran ]

[ ]