🌓 یا عدو یا عوام  4
🔶 چهار دوره سرگردان، میان این یا آن!
✍️ حسین شیران

     اصولاً سرمایه‌گذاری بر روی عوام به ریختن شکر در آب روان می‌ماند؛ شما هر چقدر هم که از این ماده در آب جاری یک رودخانه بریزید بی‌شک همه حل می‌شود و می‌رود و هیچ اثری هم از آن بجای نمی‌ماند- حتی شیرینی‌اش، که تو روزی بیایی و بالا سرش بایستی و با افتخار بگویی باری اینجا و این اندازه از آن را با هزار زحمت تو شیرین نموده‌ای! 

     واضح است این کاری که تو می‌کنی با هر زحمتی هم که باشد وقتی نتیجه‌اش آخرسر هیچ است و هیچ است و هیچ، از اول تا آخرش هم هیچ کم از آب در هاون کوبیدن نخواهد بود! و اگر تو بر این کار اصرار داشته باشی یقین بدان که به آخر کار که برسی تنها و تنها خود را خسته کرده‌ای و مضاف بر آن، درست به اندازۀ اصراری که به خرج داده‌ای، خرده‌مالی را هم تباه ساخته‌ای! 

     و حال اگر که تو دست بر قضا رئیس جمهور یک مملکت پر های و هوی و پر حاشیه‌ای همچو ایران باشی این توی تنهایی که با اصرار وافر آب در هاون می‌کوبد خواه‌ناخواه تبدیل می‌شود به یک تیم و یک دولت پرشماری که بیهوده با تو هر شب و هر روزش را به راه اشتباه می‌کوشد و خود را خسته می‌کند و عاقبت هم که هیچ به هیچ؛ 

     دیگر گفتن ندارد آن خرده‌مالی هم که در این راه پیوسته تباه می‌شود جز ثروت و سرمایۀ ملی نخواهد بود که اگر خدایی نکرده در این مملکت روزی، حالا به دست هر کس و هر دولتی، درست و بجا مصرف شود همان خدا گواه که دیری نمی‌گذرد از شمال تا جنوب و از شرق تا غربش به کنار، حتی در این میان کویر لوت و دشت کویرش هم تبدیل به گلستان می‌شود! ...

ادامه دارد ...

@Hossein_Shiran
https://t.me/orientalsociology