🌓 ائودایمونیا Eudaimonia - بخش دوم
✍️ حسین شیران
در مجموع، منظور ارسطو از کاربرد اصطلاح ائودایمونیا تعقیب و تأمین خوشی و سعادت و کامیابی در زندگی شخصی است. او به قوت می‌گوید که هر شخص باید دنبال کامیابی در زندگی خویش باشد و در واقع زندگی را فرصتی برای کامیابی هر شخص می‌داند. او این اصل را خود یک غایت می‌داند و نه چیزی در راستای غایتی، برای همین این پرسش که چرا باید در زندگی شخصی دنبال سعادت و کامیابی بود را بسی بی‌معنی می‌داند.
پیش از آن‌که سوءتفاهمی رخ دهد بلافاصله باید قید کرد که کامیابی در قاموس ارسطو برابر با لذت‌طلبی و شهوت‌طلبی نیست؛ او مشخصاً آن دسته از آدمیان را که در طول زندگی شخصی خود دنبال عیش و نوش و خور و خواب و شهوت هستند تا سطح چارپایان فرومی‌کاهد تا نشان دهد هدف او از طرح و شرح ائودایمونیا ترغیب و تشویق آدمیان برای تعقیب لذایذ حسی و جسمی و جنسی نیست؛ او وقتی از "ائو" سخن می‌گوید به آن طیف خوبی و خوشی‌هایی نظر دارد که از طریق توفیق در فعالیت‌ها حاصل می‌شود و از این جهت برخی "خودشکوفایی" را بهترین معادل برای ائودایمونیای ارسطو می‌دانند.
بر این اساس، در باور ارسطو بهروزترین و خوشروزترین آدمیان آن‌هایی هستند که زندگی‌شان بیشتر قرین خودشکوفایی است. از چشم ارسطو برای این‌که بدانیم یکی تا چه اندازه بهروز است باید ببینیم تا چه اندازه اهل فعالیت است و فعالیت‌هایش تا چه اندازه قرین توفیق و کامیابی در خودشکوفایی در فرصت چندروزۀ زندگانی خویش است. در این نوع نگرش، ارسطو خوش‌بختانه بسی اهل واقع‌نگری و واقع‌گرایی است و هم به "شرایط ساختاری" و هم "شیوه‌های رفتاری" هر شخص و میزان برخورداری و یا عدم برخوداری او از برخی چیزها توجه دارد و این مشخصاً آن چیزیست که ما امروزه در بحث "سبک زندگی" مدنظرش داریم.
ادامه دارد.
🆔 https://t.me/Hossein_Shiran
🌓 https://t.me/orientalsociology
⚛️ https://t.me/OrientalSocialThinker
برچسب‌ها: جامعه شناسی, بررسی مسائل اجتماعی, فلسفه اجتماعی, جامعه شناسی سبک زندگی
[ یکشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۰ ] [ ] [ حسین شیران Hossein Shiran ]
[ ]
🌓 ائودایمونیا Eudaimonia - بخش اول
✍️ حسین شیران
چگونه می‌توان به از این که هست زیست؟ اندیشه به این پرسش از آغاز زندگی اجتماعی انسان تا به حال همواره ذهن اندیشمندان مختلف در سراسر جهان پهناور را به خود مشغول داشته و هر کس به هر حال و به هر گاه و به هر جا و به هر زبانی سعی کرده با تکیه بر مفاهیم و مقولاتی خاص خود پاسخی به این پرسش بدهد. "ائودایمونیا" هم پاسخ و یا بهتر بگویم مفهوم محوری پاسخ "ارسطو" به این پرسش اساسی است.
در مجموع برای ائودایمونیا به مثابه‌ی یک شناخت مضمونا می‌توان معادل‌هایی همچون "علم به خوب‌زیستن" یا "علم به به‌بودن(به‌زیستن)" و یا "علم به‌بودی (به‌روزی)(به‌زیستی)" در نظر گرفت؛ به مثابه‌ی یک حالت هم اغلب معادل‌هایی همچون سعادت، به‌روزی، خوش‌روزی، خوش‌بختی، خوش‌حالی و حتی رفاه برای آن برگزیده می‌شود. با این وجود برخی از مفسران آثار ارسطو نظر به آن‌چه که او از این عنوان در نظر داشته و در کتاب معروف‌اش "اخلاق نیکوماخوس" به شرح آن پرداخته، هیچ یک از این معادل‌ها را به تنهایی مفید معنی ائودایمونیا ندانسته و مشخصاً کاربرد خود عنوان ائودایمونیا را بهتر قلمداد کرده‌اند.
با این‌که لزوماً معنای لغوی یک اصطلاح به طور دقیق مبین بار مفهومی متعاقبی که بر آن نهاده می‌شود نیست با این‌حال به مثابه‌ی یک ضرورت، یک مترجم همواره باید به این بعد کار هم توجهی داشته باشد؛ eu در زبان یونانی یعنی "به؛ خوب؛ خوش" و daimon (از da به معنی توزیع و تقسیم کردن) یعنی "توزیع‌گر؛ تقسیم‌کننده"؛ بر این اساس ائودایمونیا علماً به "خوب‌توزیع‌گری"، عاملاً به "خوب توزیع‌کننده" و حالتاً به "خوب توزیع شدن" ناظر خواهد بود.
اگر مشخصا منظور ارسطو از طرح و شرح ائودایمونیا تعلیم خوب‌توزیع‌گری در جامعه در راستای به‌زیستی و به‌روزی نوع بشر بود بلاتردید او پدر جامعه شناسی و جامعه شناسان و جامعه‌اندیشان عالم بود چرا که دقیق و درست بر روی "مادرْمسائل" زندگی اجتماعی بشر، از آغاز تا به حال و بعد حال، یعنی "توزیع نابرابر داشته‌ها و نداشته‌ها" انگشت گذاشته و متألمانه و متخصصانه راه‌حلی ابدی برای آن پیش پا گذاشته است؛ اما، همان‌طور که در ادامه خواهیم دید، به نظر می‌رسد او به طور مشخص به این مسأله نظر نداشته و بیشتر بر بعد شخصی امر توجه داشته تا بعد اجتماعی آن.
ادامه دارد.
🆔 https://t.me/Hossein_Shiran
🌓 https://t.me/orientalsociology
⚛️ https://t.me/OrientalSocialThinker
برچسب‌ها: جامعه شناسی, بررسی مسائل اجتماعی, فلسفه اجتماعی, جامعه شناسی سبک زندگی
[ چهارشنبه ۴ اسفند ۱۴۰۰ ] [ ] [ حسین شیران Hossein Shiran ]
[ ]
